بررسی الگو های لفظی در تقاضانامه های تجاری در زبانهای انگلیسی و فارسی

با بررسی آثار گذشته و مطالعات انجام شده در زمینه ی تاثیر فرهنگهای مختلف بر روی انتخاب کلمات و نوع آنها در نوشتن متون مختلف، محققین به این نتیجه دست یافته اند که فرهنگهای مختلف نوع نوشتاری خاص خود را دارند. در یادگیری زبانهای دوم و سوم، زبان آموزان غالبا فرهنگ زبان مادری خود را با خود حمل میکنند و در نوشتن متون به زبان خارجی (آگاهانه و یا ناآگاهانه) آن را دخیل می کنند. این کار باعپ میشود تا کسانی که با این فرهنگ آشنایی ندارند، متن را به طور کامل متوجه نشوند و یا برداشت اشتباهی از متن بکنند. این مساله زمانی حادتر میشود که متن، یک نامه ی تجاری باشد و درک اشتباه متن ضرر و زیان شایانی را متوجه شرکتهای خارجی کند. اهمیت چنین موضوعی باعث میشود تا تحقیقی بر روی فرهنگهای مختلف و نحوه تاثیر آنها در انتخاب کلمات و نوع نوشتار انجام شود. لذا در این پایان نامه در فرهنگ فارسی و انگلیسی انتخاب شده است که در هر زبان تعداد بیست و پنج تقاضانامه ی اداری انتخاب شده و متن نامه ها بطور مفصل مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در این تحقیق، نوع کلمات و ارتباط آنها با فرهنگ آن زبان مورد بررسی قرار خواد گرفت تا مشخص شود بین فرهنگ فارسی و انگلیسی چه تفاوتهایی وجود دارد و چه چیزهایی باعث تمایز این دو فرهنگ از هم میشود. نتیجه بدست آمده ازین تحقیق به زبان آموزان کمک خواهد کرد تا هنگام نوشتن تقاضانامه های تجاری بدانند از نوشتن چه نوع کلمات و جملاتی باید بپرهیزند و چه نوع جملاتی را باید به کار ببرند تا نامه هایشان نتیجه مطلوب را بدست آورد. در این پژوهش سه فرضیه تهی مطرح می شود: 1. تفاوتی بین نامه های تجاری در زبان های انگلیسی و فارسی از لحاظ فردگرایی-جمع گرایی وجود ندارد. 2.تفاوتی بین نامه های تجاری در زبان های انگلیسی و فارسی از لحاظ اجتناب از عدم قطعیت وجود ندارد. 3.تفاوتی بین نامه های تجاری در زبان های انگلیسی و فارسی از لحاظ فاصله ی قدرت وجود ندارد. با توجه به آنالیز دیتا معلوم میشود که نامه های فارسی جمع گرا بوده وهمچنین نویسنده ی این نانه ها تلاشی برای از بین بردن عدم قطعیت نشان نمیدهند و همچنین فاصله ی قدرت بین نویسنده و خواننده بسیار مشهود است.